Jeśli ktoś sądzi, że w Polsce obecna koalicja rządząca rozpadnie się tak, jak miało to miejsce w Niemczech, to jest po prostu nadmiernym optymistą. Ten rząd sam z siebie się nie rozpadnie, nawet jeśli Polacy wybiorą prezydenta sympatyzującego z nową administracją amerykańską.

Tym bardziej przedterminowe wybory po potencjalnej porażce w wyborach prezydenckich oznaczałby dla tej koalicji utratę władzy, a przecież sami jej nie oddadzą, zatem do takich wyborów nie pójdą.

Dlatego apeluję do profesorów o prawicowych poglądach, aby nie mierzyli obecnej ekipy swoją własną miarą i nie liczyli na jakiś honor. W tej koalicji czegoś takiego nie znajdziecie. Ich jedynym spoiwem jest sprzeciw wobec „Pistacji”, a nie wspólny program.

Przestańmy więc żywić nadzieje, że po wyborach prezydenckich władza sama się rozpadnie.
Taki scenariusz to ogromne złudzenie, bo jest zupełnie nielogiczny. Obecna ekipa, nawet z prezydentem z przeciwnego obozu, będzie trwać do końca, realizując cele oparte na prywatyzacji, a swoje niepowodzenia będzie tłumaczyć brakiem prezydenckiej aprobaty dla ustaw.

Na takiej narracji mogą jechać aż do końca kadencji, próbując w kampanii prezydenckiej przekonać Polaków, że dla spokoju lepiej wybrać prezydenta z lewicowego obozu i że sojusz z USA nie jest niezbędny, bo przecież „Niemcy nas obronią, wysyłając hełmy”.

Nie będą mieli też skrupułów, by „odpisać na straty” projekty spółek skarbu państwa (tak jak to teraz czynią), tak by te firmy, już osłabione na giełdzie, były łatwiejsze do przejęcia przez wrogie podmioty.

Jest jasne, że dla tej ekipy władza to nie narzędzie do rzeczywistego reformowania kraju czy zwiększania przychodów budżetowych. Nawet nie uciekają w zadłużenie pozabudżetowe, aby wyjść z procedury nadmiernego deficytu. Oni chcą trwać w takiej procedurze. 😢

Nie chodzi im o podniesienie kwoty wolnej od podatku dla obywateli (jak obiecywali), tylko o jak najszybsze przejęcie państwowych spółek, ich podporządkowanie, zawarcie kontraktów trudnych do zerwania i budowanie strukturalnych zależności, które na dłużej zabezpieczą ich wpływy.

Jednocześnie nie mają oporów, by manipulować historią, eliminować prawdziwych bohaterów Polski i wdrażać ideologiczne lewicowe programy wśród młodzieży, aby łatwiej ją kontrolować.

Dlatego jeśli ktoś wierzy, że po wyborach prezydenckich sami się rozpadną, musi tylko spojrzeć na to, jak trzymają się razem, nawet jeśli na co dzień się nie znoszą – to pokazuje ich determinację, by za wszelką cenę pozostać u władzy.

Zatem drodzy profesorowie, jeśli widzicie teraz taką determinację, to dlaczego zakładacie, że tej determinacji w „trzymaniu się u żłoba” już nie będzie?

Dlatego powtórzę ponownie:
jedyny możliwy sposób na rozwiązanie tej sytuacji to wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustawy budżetowej. Wyrok, który stwierdzi, czy dokument przekazany prezydentowi był faktycznie ustawą budżetową. Jeśli bowiem nie była to poprawnie przegłosowana ustawa, prezydent ma prawo konstytucyjne (art. 225) skrócić kadencję Sejmu i rozpisać nowe wybory.

Sam fakt stwierdzenia, że nie doszło do prawidłowego głosowania nad ustawą, daje prezydentowi podstawę do podjęcia decyzji – a wyrok TK jedynie potwierdzi słuszność Jego wątpliwości.

To nie kwestia, czy ustawa była niekonstytucyjna przez jakieś błędy – chodzi o sytuację, w której TK mógłby stwierdzić, że formalnie ustawa budżetowa nigdy nie powstała, bo Sejm działał niezgodnie z konstytucją.

W takiej sytuacji publikacja wyroku to tylko formalność, a rząd nie może uchylać się od tego obowiązku. Jednak w sytuacji ustawy budżetowej sam brak publikacji w dzienniku nie powinien paraliżować prezydenta i uniemożliwiać mu podjęcie decyzji na podstawie art. 225.

Jeżeli ta sytuacja nie zostanie przerwana, będziemy sankcjonować wszystkie dotychczasowe działania podjęte bezprawnie.

Owszem przed wyborem konserwatysty na prezydenta USA obawy były zrozumiałe – Polska mogłaby nie mieć poparcia międzynarodowego. Jednak dziś, w obliczu zmian w Niemczech i nowej konserwatywnej republikańskiej administracji w USA, prezydent Polski, może uzyskać wsparcie potężnego amerykańskiego sojusznika.

Stacjonujące w Polsce siły amerykańskie sprawiają, że aprobaty i wsparcia amerykańskiego prezydenta nie można lekceważyć.

Ponadto istnieje realne ryzyko, że brak szacunku dla konstytucyjnych decyzji prezydenta Polski może doprowadzić do osłabienia naszych relacji z USA i potencjalnego wycofania amerykańskich oddziałów. Na to Polacy się nie zgodzą!

Dlatego, jeśli Trybunał Konstytucyjny nie rozstrzygnie kwestii ustawy budżetowej do końca listopada, odpowiedzialność za dalsze trwanie koalicji spadnie na „Pistacje” i wiązać się będzie z kontynuacją wyprzedaży naszego majątku.

Przypominam, że w grudniu w TK pojawią się nowi sędziowie wybrani przez obecną koalicję i obecna konstytucyjna opcja przestanie być już możliwa.

To jedyny moment na odważną decyzję.
Teraz albo nigdy.

Nie liczcie na rozwagę i honor obecnej koalicji,
że sama się rozwiąże.

Liczcie na siebie! Odwagi!