-
![Zdjęcie profilowe Radosław Kordowski]()
Radosław Kordowski zamieszczony w temacie Z Polski
Tak, ten pomnik krzyczy bólem. Ten ból jest prawdziwy i zapewne wielu osobom potrzebny, ale jest też niestety bólem nie do zniesienia dla wielu. Ten ból jest tak wielkim wyrzutem sumienia, że blokuje wszelki dialog. Nie pozostawia żadnej przestrzeni na rozmowę. Może i słusznie, jednak w ten sposób nie da się osiągnąć nic więcej, niż tylko ten właśnie ból. Ten ból zwyczajnie zamyka wszelki dialog.
Czy ktoś rozmawiał z ukraińską stroną o postawieniu takiego pomnika? Nie, bo uznał, że druga strona i tak takiego pomnika nie zaakceptuje. I jak rozumiem, stawiając na swoim, naiwnie oczekujemy, że druga strona zgodzi się teraz na ekshumacje szczątków Polaków, które odnaleziono dzięki badaniom prowadzonym jeszcze w zeszłym roku dzięki staraniom Pana Prezydenta? Nie bądźmy naiwni, bo wiemy, że stawiając taki pomnik, rozmowy już nie będzie! Wiemy to i mimo to chcemy?
W ten sposób druga strona wykorzysta ten pomnik, aby powiedzieć nam, że ekshumacji już nie będzie, bo uzna, że wielu Polaków jednak nie chce rozmawiać. Ukraińcom to jest na rękę, bo wiedzą, z jakim wielkim rozmiarem zbrodni musieliby się zmierzyć jako społeczeństwo, co mogłoby obalić ich mity założycielskie. Bronią się przed tym i w ten sposób zakłamują historię. Jednakże dialog polegał na tym, aby stanąć razem w prawdzie i robić to etapami, tak, aby ludzie mogli ochłonąć.
Niestety, wielu w Polsce uważa, że albo klękacie przed nami teraz na kolana, albo nie ma rozmowy! Niektórzy też uważają, że pojednanie osiąga się siłą i szantażem, na zasadzie: mieliśmy ich w garści, więc mogliśmy na nich wymusić uklęknięcie.
Przepraszam, to nie jest moja wrażliwość, bo prawdziwe pojednanie wynika z chrześcijańskiej miłości, a nie z szantażu, strachu i groźby. Wybaczcie, ale ja swojej wrażliwości nie zmienię. Jeśli komuś nie odpowiada moje chrześcijańskie podejście, to może sobie iść dalej. Niech szuka ludzi bardziej mściwych, którzy nie mają takich „jezusowych” poglądów. Nie ma problemu, mogę być dla nich głupcem i frajerem, niż wymuszać szacunek szantażem i siłą.
Owszem, relacje należy opierać na prawdzie i o tym pisał prezydent, o tym wiele razy również pisałem protestując wobec wieszania czerwono-czarnych flag czy śpiewania „Kaliny”. Ale o prawdę zawsze zabiegałem z szacunkiem do drugiej strony, dając jej przestrzeń, w której mogła zachować swoją godność.
Bo do tej bolesnej prawdy muszą dochodzić dwie strony równocześnie, a nie tylko jedna. Jeśli będzie inaczej, to druga strona, wyłączona z tego procesu, zawinie się w swoją skorupkę i tyle będzie z tych należnych Polakom ekshumacji. Ukraińcy zawiną się w swoje skorupki, a my na kolejne lata zostaniemy sami z tym krzyczącym bólem pomnika, bo przecież tylko o ten ból, a nie o pamięć, nam chodziło?
Tak, też czasami mam ochotę krzyknąć z bólu niesprawiedliwości, ale nigdy w stronę drugiego człowieka, którego ojcowie czy dziadkowie dopuścili się zbrodni. To nie jest wina tych, którzy teraz żyją, że ich przodkowie dopuścili się takich haniebnych czynów!
I nie musicie się z moją Inną Perspektywą spojrzenia na rzeczywistość zgadzać. Bo to jest moja perspektywa, a nie taka, jaką niektórzy chcieliby, aby była.
![]()
14 Komentarzy-
-
![Zdjęcie profilowe Łukasz]()
@eljot60 czy prawda jest uzasadnieniem dla każdego pomnika? w takim razie nie powinno być problemu z pomnikiem np. osób uprawiających seks. Prawda może być ordynarna, drastyczna, a może być pięknie podana – nawet jeśli jest tragiczna w taki sposób, że przemówi do wrażliwości wielu osób. Ten pomnik jest słuszny bądź co bądź, jednak niestety przekaz jest ordynarny. Dla wielu osób taki powinien być, bo jesteśmy przyzwyczajeni do krzykliwego przekazu tabloidów. Czy jednak powinniśmy tę krzykliwość naśladować od najprostszych mediów, czy raczej powinniśmy szukać czegoś bardziej wyszukanego ?Czy ten pomnik będzie za 300 lat w albumach najlepszej sztuki XXI w.? Nie sądzę. Tak samo, jak pewnie roczników Super expressu czy faktu nie będzie w bibliotekach za 50 lat. Podawałem dobre przykłady pomnika: Bełżec, Muzeum Powstania Warszawskiego. Szkoda, że tutaj poszliśmy w kierunku hałaśliwego tabloidu. Oczywiście Fakt jest jednym z najpoczytniejszych dzienników, bo jest prosty w przekazie i trafia do ogólnej większości. I taki jest ten pomnik, mnie odrzuca, do większości przemawia. Pytanie, czy to właściwy kierunek.
-
![Zdjęcie profilowe Jan]()
@chicku Prawda nie jest jedynym uzasadnieniem. O uzasadnienie zapytaj pomysłodawców, fundatorów, i oczywiście samego artystę, który taki pomnik wymyślił i zrealizował. Ja jestem jedynie odbiorcą, który może podjąć próbę zrozumienia dlaczego taki a nie np. czerwone róże, z których płatków wypływa krew tak, że na pomniku stają się biało-czerwone.
-
![Zdjęcie profilowe Łukasz]()
@eljot60 uzasadnienia się domyślam 🙂 „trzeba krzycieć o tym , co sie tam wydarzyło i przecież to jest prawda”
-
![Zdjęcie profilowe Jan]()
@chicku Taki mamy obecnie świat, że jak nie ma krzyku to mało kto słyszy. Być może dlatego, że pomnik jest kontrowersyjny, „krzykliwy”, to znacznie więcej młodych usłyszało o Rzezi Wołyńskiej i się nią zainteresowało.
-
![Zdjęcie profilowe Łukasz]()
mimo wszystko sądzę, że nie tędy droga. Gdyby burmistrz wszedł na mównicę i zrobił gwiazdę, pewnie jeszcze więcej osób by się o tym dowiedziało. A pytanie w drugą stronę – jak taki pomnik psuje nasze patrzenie na sztukę, psuje gusta estetyczne.
-
![Zdjęcie profilowe Jan]()
@chicku Medialne nagłośnienie raczej nie było zamysłem artysty i jego zwolenników. Stało się i myślę, że ponieważ „krzyk” pomnika został spotęgowany przez media, to dotarł do wielu tych, do których by nie dotarł gdyby nie było wokół niego kontrowersji. A co do sztuki to uważam, że w tym wypadku jest to sprawa drugorzędna, no i jak to bywa w sztuce, jednym dzieło artysty się podoba a innym nie.
-
![Zdjęcie profilowe Łukasz]()
@eljot60 tylko po co te kontrowersje, Janie? Czy np. Muzeum Powstania Warszawskiego nie funkcjonuje sprawnie i nie odwiedza go tysiące turystów? można bez kontrowersji i to całkiem dobrze. Oczywiście muzeum a pomnik to dwie rzeczy, ale idea podobna – chodzi o propagowanie pewnej historii. Weźmy taki przykład – książka o Wołyniu może mieć tytuł: „Rozszarpali moje dziecko!” wzbudzi kontrowersje. Tylko dalej pytam , czy tędy droga? Nie lepiej wydać książkę: podstawowe dokumenty odnośnie Wołynia? Dla mnie forma tego pomnika jest niewłaściwa i staram się to argumentować jak mogę. I cały czas zaznaczam, że idea pomnika wołyńskiego jest jak najbardziej słuszna, szczególnie że temat jest mi bliski
-
![Zdjęcie profilowe Jan]()
@chicku Kontrowersje także nie były w zamyśle artysty i jego zwolenników. One zaistniały wraz z pojawiającą się krytyką z zewnątrz (w mediach). Np. po co tu o tym mówimy? Pomnik jest, stoi taki a nie inny, i nasza dyskusja tego nie zmieni. Może zamiast krytykować starajmy się zrozumieć artystę, dostrzec dobro i szanse, … Z krytyką, że coś można było zrobić inaczej i lepiej ja się zgadzam. Tylko co z tego wynika, skoro tego typu stwierdzenia dotyczą wszystkich działań ludzkich, bo wszystko można zrobić inaczej i lepiej.
Takie sprawy omawia się w gronie zainteresowanych ideą budowy pomnika (pomysłodawców i fundatorów) jeszcze przed decyzją budowy pomnika. Ogłasza się konkurs, większością głosów wybiera projekt do realizacji. Czy tak było w przypadku pomnika „Rzezi Wołyńskiej” to tego nie wiem.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
![Zdjęcie profilowe Aleksandra]()
Wina obecnie żyjących nie jest ale odpowiedzialność na narodzie wisi. Bo gdybyśmy tak myśleli nie domagalibyśmy się reparacji od Niemiec. To znaczy u nas wielu tak myśli, Tusk z reparacji zrezygnował bo dzisiejsi Niemcy nie odpowiadają za zbrodnie dziadków hitlerowców i nie potrzeby psuć nastrojów. O samym pomniku dyskutowaliśmy z Łukaszem więc nie będę się powtarzać. Dla mnie jest do zaakceptowania, choć zgadzam się, że brutalny.
-
Pomnik wyraża prawdę, ale to jest tylko 'wyraz’ pamięci naszego narodu o tym co się wydarzyło. To nie jest rozmowa, dialog, bo od dialogu nie są pomniki tylko spotkania. Były już takowe, nawet na szczeblu prezydentów, i co, czym się zakończyły? Jeśli Ukraina potrzebuje pretekstów żeby nie zmierzyć się z bolesną prawdą „Rzezi Wołyńskiej” to je znajdzie bez względu na to czy taki pomnik u nas stanął. Myślę, że nie postawienie tego pomnika jest dla Ukrainy problemem wstrzymującym dialog tylko obawa, że w wyniku tego dialogu należałoby usunąć mnóstwo pomników jakie postawiono odpowiedzialnemu za owo ludobójstwo bohaterowi Ukrainy – Stepanowi Banderze.