Tydzień temu we wszystkich Kościołach katolickich
w Polsce czytana była Ewangelia, która w rzeczywistości stanowi podstawę ekumenizmu i wzajemnego zrozumienia ponad podziałami.
To ekumeniczne pojednanie nie zostało zatem wymyślone przez papieża; jest ono zaplanowane przez samego Chrystusa.

To On przecież powiedział: “Wtedy rzekł do Niego Jan: ‘Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami’.
Lecz Jezus odrzekł: ‘Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie’” (Mk 9, 38-39).

Podobnie jest dzisiaj – wielu nie chodzi razem z nami, katolikami, a jednak w imię Jezusa wyrzuca złe duchy i uzdrawia. Przestańmy im tego zabraniać!

Podobnie, drodzy bracia protestanci, proszę – nie mówcie, że katolicy są w permanentnym błędzie.
To, że niektórzy z nas mogą nie znać dobrze własnego Katechizmu Kościoła Katolickiego, który wyjaśnia wszelkie wątpliwości, nie oznacza, że nie modlą się w imię Jezusa, tak jak Wy. Modlimy się do tego samego Boga, choć różne tradycje kształtują nasze wyrażanie wiary.

Może zagorzały protestant teraz powie: „Ale katolicy wierzą w Aniołów Stróżów, a przecież nie ma o nich mowy w Biblii!”.

Moi drodzy protestanci, kocham was jak braci w wierze, ale pamiętajcie, że Wasza Biblia jest pozbawiona pewnych ksiąg. Brakuje w niej np. Księgi Tobiasza, która pięknie opisuje, jak anioł stróż prowadził Tobiasza.

Wasza zasada “Sola Scriptura” – tylko pismo, jest bardzo ważna – katolicy także uznają Pismo Święte za nadrzędne. Jednak my poszerzamy ją o mądrość teologów i tradycję Kościoła, dzięki której Biblia jest interpretowana w całości.

Nie odrzucamy więc tego, co zostało wypracowane przez wieki przez Ojców Kościoła, którzy poświęcili całe swoje życie na analizę Biblii. W ten sposób mamy jeden, spójny Katechizm i dlatego nie cierpimy na nadmiar różnych denominacji. Jest to względna jedność, choć niektóre odłamy katolików nie uznają Soboru Watykańskiego II ani nauk ostatnich papieży.

Dlatego drodzy bracia protestanci, brak tych ksiąg w waszej Biblii powoduje wiele różnic między nami.
Bez np. Ksiąg Machabejskich nie będziecie wierzyć w obcowanie świętych i ich modlitwę za nas w Niebie, ponieważ to tam jest to opisane.

Dlaczego jednak wasza Biblia jest uboższa
o wspomniane księgi?

Jak wspomniałem, wpływy żydowskie miały swój interes w poróżnieniu Kościoła katolickiego. Wykorzystując słuszne oburzenie Lutra na handlowanie odpustami, lobbowały, aby nowa protestancka Biblia zawierała jedynie kanon Starego Testamentu zatwierdzony przez rabinów w roku 90, podczas synodu w Jamni – czyli już po Zmartwychwstaniu Chrystusa.

Wtedy rabini ostatecznie odrzucili swoje własne księgi, które były częścią wcześniejszej żydowskiej tradycji, ponieważ nie były napisane w języku hebrajskim.

Były to m.in. Księga Tobiasza, Księga Mądrości, Księga Judyty. Był to wybór strategiczny – księgi te były ulubionymi wśród pierwszych chrześcijan, bo napisane w języku greckim, stanowiły część Septuaginty, greckiego przekładu Starego Testamentu.

W Nowym Testamencie znajdziemy wiele cytatów z Septuaginty, co świadczy o jej powszechnym użyciu w czasach Jezusa i apostołów. Np. w Księdze Tobiasza jest: „Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe.” (4,15), a w Ewangelii Mateusza: „Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie.” (7,12) Takich przykładów jest dużo więcej i wiele odnosi się do Księgi Mądrości Syracha.

Rabini odrzucili te księgi, ponieważ potwierdzały Chrystusa jako Mesjasza, a wiele osób widząc analogię ze Starego Testamentu w Nowym Testamencie nawracało się do chrześcijaństwa.

Tak właśnie doszło do w mojej ocenie niepotrzebnych różnic w naszych doktrynach. 😢

Owszem, Luter miał wiele słusznych uwag i z jego 95 tez Kościół katolicki odrzucił jedynie 44, biorąc pod uwagę całość Pisma Świętego, nie tylko kanon zatwierdzony przez rabinów.

Chociaż Luter jest postacią kontrowersyjną, to jego działania były Kościołowi w pewnym sensie potrzebne, aby Kościół się zreformował.

Niepotrzebny był jednak podział Kościoła.

I późniejsza reforma Kościoła katolickiego rzeczywiście nastąpiła na Soborze Trydenckim.

Jak jednak pokazał Sobór Watykański II, była to reforma niepełna, ponieważ brakowało jej skupienia się na słowach Jezusa: “Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami. Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do Chrystusa, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.” (Mk 9, 39-41).

Te słowa są właśnie podstawą ekumenizmu.

Podsumowując:
nie atakujmy się wzajemnie, nie pogłębiajmy istniejących już podziałów.
Módlmy się razem, spotykajmy i starajmy się łączyć w imię Jezusa zgodnie z punktem 821 Katechizmu Katolickiego.

Może nie zgodzimy się w każdej doktrynie, szczególnie z powodu różnic w ilości ksiąg biblijnych, ale powinniśmy jednoczyć się w imieniu Chrystusa – Amen.

Osobiście będę zabiegał o takie pojednanie i zarazem zachęcam protestantów do zapoznania się z katolicką Biblią, aby lepiej nas zrozumieć.