Dziękuję. Mam nadzieję, że kogoś zainspiruje, a może zmotywuje do działania – nauki – pracy.

Jeśli oferujesz wartość wiedzy, umiejętności podobną do tej jak oferują inni, to nie możesz liczyć na większą wycenę tej wartości – wycenę Twojego wynagrodzenia. I to też na jakimś etapie życia jest ok, a może i na całe życie. Wszystko zależy od naszych ambicji. Generalnie w szkołach nie uczą ludzi, że wiedzę się sprzedaje jak na wolnym rynku. Niestety większość młodych ludzi uważa, że pracę się zdobywa, bo mam papierek i powinienem otrzymać pracę, a jak nie mogę jej znaleźć to cały świat jest zły… Wg moich doświadczeń naszą pracę się oferuje pracodawcy, a nie zdobywa. To nie pracodawca jest oferentem, tylko pracownik, który oferuje swoje możliwości, czas, wiedzę, umiejętności. (Zatem trzeba odwrócić myślenie) Gdy w ten sposób będziemy myśleć, to wszystko w naszym życiu będzie się zmieniać, bo przestaniemy oczekiwać, aby pracodawca nas szkolił. To my będziemy się szkolić sami z siebie, za swoje własne pieniądze, aby podnieść jakość naszych możliwości i zaoferować naszą pracę – możliwości za większą wartość. Pracodawcy nie zawsze opłaca się szkolić ludzi z umiejętności unikatowych, bo pracodawca jeśli chce wykorzystywać pracownika, to woli mieć miernych, ale korporacyjnie wiernych. Zbyt unikatowe kompetencje dla korporacji to ryzyko, że taki pracownik będzie się bardziej cenił lub odejdzie do konkurencji. Dlatego nie każda firma ma takie podejście jak np. ja, że dzielę się zyskami najczęściej 50/50. Wówczas pracownik ( a bardziej mój biznesowy partner) zwiększający swoje kompetencje, umiejętności wie, że jeśli dzięki Jego jakości zarobię więcej, to On też zarobi więcej. Oferowanie jakiś szkoleń za to, że ja bym się np. wzbogacał to jakaś kpina z ludzi. To czysty wyzysk, to nowoczesne niewolnictwo. To nie ma nic wspólnego z szacunkiem i wolnością. Moje podejście jest turkusowe (polecam poczytać o organizacjach turkusowych), gdzie traktuję ludzi po partnersku, a nie jak wyrobników. I tutaj nie chodzi o materializm, tutaj chodzi o to, że im lepsza jest nasza jakość, tym „pracodawca” może na tym lepiej zarabiać i dlatego powinien ( a w mojej ocenie musi) się tym zarobkiem podzielić. A to, że w życiu są pewne etapy, gdzie wartość oferowanej przez nas usługi, wiedzy, umiejętności może się rozwijać i tym samym, ta wartość staje się unikatowa to naturalny proces rozwojowy. Oczywiście jest to proces pod warunkiem, że tratujemy nasz rozwój jako pewien proces. Z myśleniem na zasadzie: mam studia i teraz chcę pracę, będziemy tylko trybikiem w korporacyjnej machinie. Jeśli jednak godzimy się na to, bo nie chce się nam nauczyć unikatowej umiejętności (lub wydaje się nam, że nie mamy na to czasu) , którą chcemy pracodawcy sprzedać, to tylko nasz wybór i nie możemy na nic narzekać. Podam przykład, jeśli ktoś chce dzisiaj zarabiać 200 EUR na godzinę to prosta sprawa, niech zacznie się uczyć SAP (system typu ERP) i niech pracuje zdalnie z Polski dla firm np. niemieckich. Dzisiaj programista SAP jest unikatową jednostką. I przy dużym zaparciu, jeśli ktoś ma ochotę na taką pracę, to droga wolna. Oczywiście w tym czasie (procesu rozwojowego), gdy się ktoś będzie uczył tego SAP’a, to można pracować np. na kasie w Biedronce.
I nie ma wymówek, że nie mam czasu… Wystarczy przecież dziennie poświęcić 30 minut czasu. 30 * 365 dni to 182 godziny. To ogrom czasu na naukę, gdzie można wiele nowych aspektów ogarnąć. Nie chce się nam? OK – ale wówczas przestańmy narzekać, bo to tylko nasz wybór, że nam się nie chce. Nie mamy zdolności, aby się tego nauczyć? Jeśli poświęcimy na to pierwsze 50 godzin i nic nie będziemy wiedzieć, to wówczas mamy prawo tak stwierdzić, że być może jest to dla nas za trudne. Aczkolwiek w takiej sytuacji poświęciłbym kolejne 50 aby się upewnić, czy rzeczywiście nie dam rady. Wcześniej nie mamy prawa tak myśleć. To jest właśnie naturalny proces motywujący do rozwoju. A ta nowomowa w korporacjach o której piszesz typu: pracuj lepiej to może dostaniesz 5% premii do Twojej wypłaty, mimo, że ktoś na Twojej pracy zarobił 10 razy więcej, nie ma nic wspólnego z tym co tutaj referuję. Ponieważ to co głoszę wyzwala ludzi, a nie zniewala w korporacyjną ułudę.