Moje słowa są spoko, gdyby tylko istniał Bóg?
Szanowny Panie Marku, już to kiedyś tłumaczyłem, aczkolwiek znów przypomnę. Tak jak nie da się ostatecznie w sposób ziemski, opierając się na ziemskich narzędziach badawczych udowodnić istnienia duchowego, czy bardziej filozoficznego Absolutu, tak samo nie można w sposób logiczny uzasadnić, że takiego duchowego wymiaru i duchowego Absolutu nie ma.

Bowiem to, że nie mamy dowodu na to, że na innych planetach, galaktykach może istnieć inteligentne życie, nie uprawnia nas do naukowego twierdzenia, że takiego życia nie ma!

Z naukowego punktu widzenia, brak dowodu na dany moment, nie może stanowić potwierdzenia danej tezy, że czegoś nie ma lub coś nie istnieje. To byłaby aberracja nauki gdyby było inaczej. Owszem można zakładać bardziej prawdopodobne i nieprawdopodobne możliwości. Jednakże nawet istnienie smoków jest obecnie możliwe, niekoniecznie w naszej galaktyce.

Możemy zatem z logicznego punktu widzenia tylko wierzyć, że nie istnieje żaden inny duchowy wymiar tego świata i istnieje tylko i wyłącznie materia lub możemy wierzyć, że istnieje duchowy wymiar wszechświata i Absolut, jego architekt i zarazem kreator pierwotnej materii, określany religijnie Bogiem.

Podsumowując wiele nas łączy Panie Marku.

Bo łączy nas to, że Pan wierzy, że jest tylko materia i to co jesteśmy na dany moment zbadać, a ja wierzę, że jest jeszcze coś ponad materią i wszystko może istnieć, czego nie potrafimy zbadać, zobaczyć. Czyli cały odrębny wymiar duchowy.

Zatem Pan i ja jesteśmy wierzącymi!

I tutaj już tylko mały krok dzieli Pana od tego, aby zaczął Pan wierzyć, że może rzeczywiście taki inny wymiar duchowy istnieje, który może mieć wpływ na zachowania ludzi i może się nimi posługiwać jako narzędziami.

Może mieć również wpływ na materię w sposób subatomowy na poziomie kwantowym, poprzez fluktuacje kwantowe.

To wszystko jest możliwe i zarazem niepojęte, aby Pan logicznie mógł powiedzieć, że czegoś nie ma, bo Pan tego nie rozumie lub nie ma ziemskiego dowodu, aby to potwierdzić.

Co więcej, to że światło wydarzeń odległych od nas dobiega do nas z odległości 46 miliardów lat świetlnych, to dopiero za 46 miliardy lat dowiemy się co się w tym momencie na krańcu tego wszechświata o średnicy 92 miliardów lat świetlnych wydarzyło.

Zatem uznanie, że czegoś nie ma, bo Pan tego jeszcze nie widzi, jest szczególnie z tej perspektywy nieskończoności nielogiczne.

To znaczy może Pan tak oczywiście powiedzieć, może Pan napisać, że nie ma Boga, ale to nie będzie mądre z perspektywy dochodzenia do naukowej prawdy, bo nie będzie wynikało z logicznego myślenia.

Nie da się bowiem będąc w danym zbiorze w którym jesteśmy zdefiniować zbioru, który jest ponad nami. To teoria zbiorów Bertranda Russella – teoretycznego ateisty i matematyka, który im więcej myślał tym więcej dostarczał dowodów podważających logiczne uzasadnienie ateizmu.

Bo zgodnie z Jego twierdzeniem nie da się będąc w zbiorze zamkniętym zdefiniować, że ten zbiór w którym jesteśmy nie jest częścią większego zbioru, którego nigdy nie będziemy w stanie zdefiniować.

Natomiast ateizm, to właśnie próba definiowania, że zbiór w którym jesteśmy jest tym ostatecznym i jedynym.

To właśnie jest w tym założeniu ateizmu bardzo ograniczone.

Zatem tak jak Panu napisałem, Bóg w ułamku sekundy zaistnieje w Pana sercu, wystarczy, że Pan tylko uwierzy w Jego bezwarunkową boską miłość.
A dalej będą się już działy cuda. Może Pan zawsze spróbować, nie ma Pan nic do stracenia, cytując Pascala.