Zapowiada się ciekawa dyskusja. Sprawdźcie na moim profilu kiedy. Dam Wam tylko małą zapowiedź jednej z moich odpowiedzi udzielonych ateistce:

Interesujące, że dla pewnej komentatorki nie istnieje moment w którym można stwierdzić, że człowiek stał się człowiekiem. Proszę zatem to wyjaśniać osobom pragnącym „pozbycia” się dziecka.

Bo to jest świetny przykład wskazujący, że powstawanie człowieka to proces, którego nie można jednoznacznie określić, że w 12 tygodniu człowiek jeszcze nie jest człowiekiem, a w 13 tygodniu już jest. Albo przestaje nim być, jak ma jakąś chorobę.

Dlatego droga ewolucji człowieka ma oczywiście miejsce i jest przez nas rozumiana jako proces adaptacji. Tylko ewolucja ma sens gatunkowy, a nie międzygatunkowy!

Bo gdybyśmy założyli, że ewolucja jest ciągłym tworzeniem człowieka z innych gatunków, to musielibyśmy założyć, że ameba jest również protoplastą człowieka, tylko w fazie ewolucji z której za miliony lat powstanie człowiek.

Idąc dalej, aby wytłumaczyć powstanie ameby, trzeba byłoby uznać, że istnieją bakterie, które mają ambicję, aby zostać amebą. I w ten sposób z bakterii wg Pani powstają ameby, a później z ameby ludzie?
To mi chce Pani wmówić?

Chce mi Pani wmówić, że każda ameba dąży do tego, aby zostać człowiekiem w drodze ewolucji, chociaż sama jeszcze o tym nie wie?

A dlaczego nie chce zostać lwem, który jest od człowieka groźniejszy, a dlaczego ameba nie chce zostać słoniem, albo bzykającym komarem?

Na tym polega Pani dialektyka, że prawdziwe zjawisko ewolucji, wykorzystuje, aby uzasadnić realność Pani tezy. To taktyka perfekcyjnego klamstwa, które tym bardziej staje się perfekcyjne, jeśli zawiera w sobie trochę prawdy.

Ale skoro wg Pani człowiek pochodzi od małpy, to zgodnie z procesem ewolucji powinni na Ziemi istnieć wśród nas Homo Erectus i Homo Habilis. Gdzie oni są?

Przecież, aby proces ewolucyjny miał swoją ciągłość, to każdy z tych gatunków musi istnieć wśród nas, tak jak istnieją szympansy i goryle.

No chyba, że uważa Pani, że proces ewolucji już się zatrzymał?

Odpowiem, że nie zatrzymał się i człowiek owszem ewoluował i cały czas ewoluuje, ale nie od małpy, lecz od pierwotnego człowieka.

Czyli ewoluował i ewoluuje w danym gatunku, a nie między gatunkami.

Dlatego z ameby jednokomórkowej nie powstanie złożony organizm wielokomórkowy, bo amebie z tą jedną komórką jest bardzo dobrze i nie potrzebuje ona nic więcej do szczęścia. 😉

W mojej ocenie została Pani zindoktrynowana Darwinową tezą, która nigdy nie została sfalsyfikowana, bo nie da się jej sfalsyfikować.

Bo ta teza wykorzystuje rzeczywistą ewolucję gatunkową do próby dowodzenia, że w drodze ewolucji człowiek może powstać z ameby.

To nie trzyma się logicznej całości, gdy zaczyna się zadawać falsyfikujące pytania.

Aczkolwiek nie mam z Pani wiarą w to, że pochodzi Pani od ameby problemu.

To jest Pani wiara i nic mi do tego. Jestem tolerancyjny religijnie.

Proszę tylko nie nazywać dowodem naukowym tego, co nim nie jest. Bo to jest nadal tylko Pani wiara, której zasady określa niesfalsyfikowana hipoteza, a nie dogmaty religijne. (to jedyna różnica)

Dlatego zawsze podkreślam, że nie ma ludzi niewierzących. Każdy w coś wierzy!

Bo dowód naukowy potrzebuje falsyfikacji zgodnie z metodyką falsyfikacji Karla Poppera. Zatem jeśli nie można czegoś sfalsyfikować, to dane założenie przyjmuje się na wiarę, tak jak przyjmuje się paradygmaty. Reasumując naukowcy to ludzie najbardziej wierzacy w swoje hipotezy, które próbują ostatecznie udowodnić lub podważyć.

Zatem w ewolucję gatunkową jak najbardziej wierzę, ale w to, że człowiek pochodzi od ameby byłoby dla mnie nielogiczne, bo oznaczałoby, że każdy gatunek dąży do tego, aby być człowiekiem, a tak nie jest.

Zatem to, że istnieje ewolucyjny rozwój danego gatunku, danego języka nie oznacza, że nie istnieje pewien zbiór charakterystyk, które wskazują, że mamy do czynienia z konkretnym językiem lub konkretnym gatunkiem.

Na tym polega symboliczność Biblii, która pierwszego Adama i Ewę traktuje jako pierwszych ludzi w kontekście symbolicznym.

Bo faktycznie, to byli pierwsi ludzie, którzy nawiązali relacje ze stwórcą – Bogiem.

Biblia przecież nie opisuje jak powstawali Afrykańczycy, Azjaci, Indianie, Aborygeni, Europejczycy. Bo chociaż wymienione kontynentalne nacje bardzo się od siebie różnią, bo ewolucyjnie dostosowywały się do warunków panujących na danym terenie.

To jednak wszystkie nacje pochodzą od praojca i pramatki, która pojawiła się w Afryce około 100 000 lat temu, zgodnie z dowodami archeologów.

Zatem Biblia opisuje pierwsze relacje człowieka z Bogiem, a nie opisuje ewolucyjnego rozwoju Aborygenów, który szacuje się na 65 000 lat temu, bo już wtedy prawdopodobnie poprzez Indonezję dotarli do Australii.

Zatem Adam i Ewa symbolizuje praojca i pramatkę, a Biblia przyjmuje symbolicznie taką parę jako początek pokolenia człowieka, który nawiązał relację z Bogiem.

Dlatego to nie istnienie całego świata, lecz samą nawiązaną relację z Bogiem Biblia szacuje na 5 000 lat przed naszą erą.

Pani jednak w biblijnej symbolice poszukuje zgodności naukowej, co jest śmieszne i głupie.

Bowiem symbolika biblijna ma wskazywać relacje człowieka z Bogiem, a nie jest odpowiedzią na to, jak powstał świat.

Przecież każdy biblijny dzień powstania świata to opis pewnego procesu.

Zatem skoro 1 dzień biblijny mógł trwać miliony lat, to proces tworzenia gatunku człowieka dlaczego miał trwać tylko 1 dzień, a nie miliony lat?

Zatem zanim człowiek nawiązał duchową relację ze swoim stwórcą, to musiał do niej dojrzeć i przejść przez stadia swojego intelektualnego rozwoju.

To nie musiało trwać przez 1 dzień. To tylko biblijna symbolika.

Na więcej tego typu zagadnień odpowiem na żywo.