-
50 minut temu (gdy zaczynam to pisać) na FB pojawił się wpis @radek traktujący o protestantyzmie. Zamieszczam tu parę moich uwag.
Radek pisze, że ze względu na grzechy papierza Aleksandra VI nie można się dziwić, że Luter nie chciał być podwładny takiemu papieżowi. Tylko że Aleksander zmarł w 1503 roku, a Luter swoje tezy przybił w 1517. Dlatego nie wiązałbym tych faktów i myślę, że epatowanie grzesznością papieża niczemu tu nie służy. Bo skoro możemy epatować grzechami Kościoła, to równie dobrze można w drugą stronę i zwrócić uwagę, że Luter też „święty” nie był, zaczynając choćby od jego antysemityzmu czy choćby antypapizmu właśnie.
Usprawiedliwianie Lutra,że odłączył się od Kościoła z powodu grzechu papieża uzasadnia precedens,gdy wychodzę z Kościoła, bo mi się coś nie podoba. A przecież nie świętość hierarchów nas trzyma w Kościele tylko przekonanie o tym, że Kościół został założony przez Chrystusa.
Co do relacji z protestantami – sam mam trochę książek protestanckich na półce.
Biblia – w Kk także mamy tłumaczenie z języków greckich (w tym interlinearne wydane w wyd. Vocatio w serii prymasowskiej). Tysiąclatka pochodzi z Wulgaty, choć już nawet o. Jakub Wujek posiłkował się greckimi manuskryptami (wtedy to było nielegalne,więc te fragmenty poprawiono). W tamtym czasie tłumaczenie Wujka było dużo lepsze od pierwszych mocno amatorskich tłumaczeń protestanckich. Te tłumaczenia przygotowane przez Lutra zawierają masę dyskwalifikujących błędów, choć dzisiejsze tłumaczenia protestanckie są porównywalne do katolickich (mimo że dalej są błędy, najważniejszy jak dobrze pamiętam przez dodanie „tylko” w zdaniu,że zbawienie dokonuje się przez uczynki).
Brak Ksiąg Machabejskich @radek trywializujesz określając,że zawierają opisy bitw i walk Żydów. Najważniejsze jednak jest to, że zawiera sugestie istnienia Czyśćca, odrzucanego przez protestantów.
Różnice nie wynikają niestety wyłącznie z tradycji ale z interpretacji Biblii. Np. odrzucenie kultu świętych czy Maryi to nie tylko tradycja.
Oczywiście jednoczy nas Chrystus i ostatecznie mamy więcej wspólnego niż z ludźmi, którzy w ogóle nie troszczą się o Ewangelię
