Serial pt. „1883” składa się z 10 odcinków (a więc to miniserial?)

Świetnie zrealizowana historia, która jest częścią etosu Ameryki – podróż pionierów na dziki Zachód – na zachodnie dzikie tereny Ameryki, by tam założyć swój nowy dom.
Produkcja pokazuje, że – choć było to tak niedawno, to wówczas jeszcze wiązało się to z ogromnymi trudami, których niezaprawiony podróżnik zazwyczaj przypłacał życiem.
Jest tutaj parę fajnych motywów. Mi się podoba ten: główną częścią wyprawy jest duża grupa Niemców, przybyłych z Europy nieporadnych roszczeniowych ludzi. Pada tam takie zdanie: wychowani w miejscu, gdzie robili tylko to, co im kazano (pozwalano), nie potrafią żyć w wolności. Czy to nie jest aluzja do współczesnych czasów i naszej socjalnej Europy? Ci filmowi Niemcy nie myją się: „u nas za wejście do rzeki płaci się mandat”.
Temat Indian nie został potraktowany na model poprawnościowy – są i źli i dobrzy, Lakoci to świry, którzy mordują zanim pomyślą. Ale z kolei inni po opłaceniu pozwalają przejechać przez swoje terytoria. A jeszcze inni – służą pomocą medyczną i dobrą radą (to już ci z północnych chłodniejszych i górzystych, a przy tym malowniczych terenów.
Dość podobną produkcję wypuścił ostatnio Kostner, film „Horyzont, część 1”, w której gra główną rolę i który jest dziełem, któremu się poświęcił ostatnio, porzucając swój udział w bijącym popularność serialu Yellowstone (prawdopodobnie z powodu republikańskiego odbicia tego serialu, a może z braku czasu, który chciał poświęcić w 100% na Horyzont).

1883 jest spin-offem Yellowstone (ukazuje początek sagi rodu Duttonów). Moim zdaniem 1883 jest dwa razy lepszy od tego epickiego Horyzontu. Dlaczego? 1883, choć jest znacznie dłuższy (łącznie wszystkie odcinki mają pewnie z 500 minut, porównaniu do ok. 160 minut Horyzontu), to wątki (czy raczej wątek) są bardziej przejrzyste, a wizualnie film jest przyjemniejszy, co widać może na tych zrzutach ekranu… Horyzont – zagmatwany, wizualnie przyciężkawy (nasycone kolory, duże kontrasty).