@chicku Jest w tych słowach dużo racji, aczkolwiek ksiądz mógłby bardziej trafić do wielu serc, gdyby napił się naparu z melisy. Bo można o tym wszystkim powiedzieć w sposób taki, aby dotykał serc, ale bez nerwów. Widać niestety, że księdza coś zabolało i przemawia jak ktoś zraniony. Zainspirował mnie, abym nagrał podobny film, ale bardziej stonowany. Szkoda, że jest tak poddenerwowany, bo jego słowa są mądre.
I ma rację, że dzisiaj jest duży problem relatywizacji grzechu.
Uważam jednak, że skupianie się na hierarchizowaniu miłości nie jest człowiekowi potrzebne, bo może prowadzić do niepotrzebnego zastanawiania się, czy Bóg kocha mnie wystarczająco mocno. Takie zastanawianie się może przynosić złe efekty, bo mając rodzeństwo, zastanawianie się nad tym, kogo ojciec lub matka kocha bardziej, może przynieść zły owoc zawiści, zazdrości, a nawet pychy. Ponadto wynoszenie się, że ja jestem ten ortodoksyjny katolik, a oni to fajni katolicy, już jest bliskie takiemu pysznemu myśleniu. Ale ogólnie ksiądz ma w tym rację, że nie wolno dopuścić do relatywizacji grzechu. Trzeba to zawsze podkreślać, że grzech to jest odwrócenie się od Boga plecami. Żyjąc w takim odwróceniu, nie ma szans na zbawienie, pomimo miłosierdzia Boga. Owszem, Bóg miłosierny czeka, aż do Niego wrócimy, ale czas oczekiwania ma też swoje granice. Dlatego swoje łaski wylewa na tych, którzy nie chcą się już od Boga odwracać i żyją w świętości. I to można potraktować jako hierarchizowanie miłości, ale tak jak napisałem, nie powinniśmy się koncentrować na tym, co możemy zyskać. Wszelkie kalkulacje, że ktoś zasługuje na coś bardziej, mogą być fałszywe i mogą prowadzić nas do pychy.