-
czasem mam ochotę odciąć się trochę od polityki a już na pewno od współczesnych ideologii genderowych. Kiedyś z tego powodu wykupiłem sobie prenumeratę Młodego Technika i odpoczywałem przy lekturze do momentu, gdy nie dotarłem do jakiejś zgryźliwej uwagi przeciw ówczesnej władzy, jaką był PIS. To mnie tak odrzuciło, że straciłem sympatię do tego tytułu. Niestety to samo jest w dziedzinach historyczno-archeologicznych. Ciekawych skądinąd – sam w liceum chciałem iść na archeologię. Ale skrzywienie niektórych audycji jest już naprawdę duże. I to nie chodzi o jakieś niszowe prowadzona przez pasjonatów, ale tworzone przez czasopismo Archeologia Żywa z dziennikarzem National Geographic wśród gości. Jednym z gości jest pani Anna (czy raczej – jedną z GOŚCIŃ). Doktorka (SIC), w głosowaniu na najważniejsze odkrycia arheologiczne głosuje tam, gdzie pojawia się kobieta, alternatywnie – magia. Postuluje większe dostrzeżenie kobiet w historii i dodaje: „wiecie jaka kobieta jest najczęściej obecna w historii? MATKA BOSKA”. Oczywiście czuć niezadowolenie z tego stanu rzeczy. Nie bierze pod uwagę, że świadczy to po prostu o znaczeniu chrześcijaństwa w historii Europy!
A tak formy „doktorka” broni administrator profilu „Archeologia Żywa”.
i link do całej audycji –
![]()
4 Komentarze-
-
![Zdjęcie profilowe Łukasz]()
@koszalek tylko, że dyrektorka czy profesorka to są formy potoczne, oficjalnie jeszcze niedawno nikt by tego nie użył w taki sposób, a raczej: pani dyrektor, pani profesor, albo pan profesor itd. Oczywiście jest to margines, bo gdyby nauka była solidna, to trudno, niech kaleczą język. Tylko, że ta pani faworyzuje pewne badania nie ze względu na ich znaczenie, ale z racji, ze dotycza kobiet, przemocy, patriarchatu itp. Sugeruje się tutaj, że historia kobiet jest spychana na margines i potrzebuje dostrzeżenia, dlatego ona propaguje wszystko, co związane z kobietami w historii. Tylko, że to nieprawda,bo jeśli kobiety rzeczywiście odznaczyły się w historii, to zawsze się o nich mówiło i nie ma z tym żadnego problemu: Kleopatra, królowa Jadwiga, caryca Katarzyna, Bona Sforza, Inka, Sendlerowa…. może nawet z uwagi na ich kobiecość są częściej opisywane, weźmy np. Krystynę Skarbek – polską szpieg, kobietę, wiele razy o niej czytałem, a jakoś nie mogę sobie przypomnieć żadnego polskiego szpiega mężczyzny. Reprezentacja kobiet w historii jest z naturalnych przyczyn mniejsza, ale jak już były, to naprawdę nikt nie spycha ich na bok, wręcz odwrotnie.
-
![Zdjęcie profilowe Aleksandra]()
@koszalek Potoczna mowa to jedno a wprowadzanie dziwolągów do języka to drugie. Polskie rzeczowniki są osobowe. Mamy żeńską łyżkę i męskiego widelca i jakoś nikt nie ma z tym problemu. Niektóre jak aktor i aktorka funkcjonują od zawsze w obu osobach a niektóre jak minister nie. Moim zdaniem poprawna forma pani minister brzmi ładnie i dostojnie. Ministra to śmiech na sali, uwłaczające. Z grzeczności można czasem kogoś tak nazwać gdy bardzo sobie życzy ale to, że takie formy wchodzą do języka oficjalnie, do dziennikarstwa, do szkoły do polityki to mi już raczej przeszkadza.
-
-
Wszystko ewoluuje i się zmienia, język też. Jak się szło do kobiety lekarza to szło się do doktorki. To pamiętam. W sumie mówi się dyrektorka, nauczycielka, farmaceutka. Jak jakaś pani sobie życzy to mogę mówić na uczelni (może znowu zacznę studia) doktorka, docentka, profesorka itp. Akurat tu chyba bardziej chodzi o fakt, że na studiach zajmują się pobocznymi tematami. Prowadzi się często pseudonaukowe rozważania i dyskusje. Pojawiają się dziwne kierunki studiów, chyba niewiele mające z nauką wspólnego. Jednym słowem studiowanie schodzi na psy. I tyle z moich głębokich rozważań w tym temacie. Niech socjolożki, filozofki, teolożki i różnej maści naukówki trudzą się w tej językowej materii