PSALM 94
Wołanie o sprawiedliwość
1 Boże, Mścicielu, Panie,
Boże, Mścicielu, ukaż się!
2 Powstań, Ty, który sądzisz ziemię,
daj pysznym odpłatę!
3 Jak długo występni, o Panie,
jak długo będą się chełpić występni,
4 będą pleść i gadać bezczelnie,
i przechwalać się będą wszyscy złoczyńcy?
5 Lud Twój, o Panie, depczą
i uciskają Twoje dziedzictwo,
6 mordują wdowę i przychodnia
i zabijają sieroty.
7 A mówią: «Pan nie widzi,
nie dostrzega [tego] Bóg Jakuba».
8 Pojmijcie, głupcy w narodzie!
Kiedy zmądrzejecie, bezrozumni?
9 Czyż nie ma usłyszeć Ten, który ucho wszczepił,
nie ma widzieć Ten, co utworzył oko,
10 czy nie ma karać Ten, co strofuje ludy,
Ten, który ludzi naucza mądrości?
11 Pan zna ludzkie zamysły,
[wie], że są one marnością.
12 Szczęśliwy mąż, którego Ty wychowujesz, o Panie,
i prawem Twoim pouczasz,
13 by dać mu wytchnienie w dniach nieszczęśliwych,
nim grób wykopią dla występnego.
14 Pan bowiem nie odpycha swego ludu
i nie porzuca swojego dziedzictwa;
15 lecz sąd powróci do sprawiedliwości,
za nią [pójdą] wszyscy, co są prawego serca.
16 Kto wystąpi w mojej obronie przeciw niegodziwcom?
Kto mnie zasłoni od złoczyńców?
17 Gdyby Pan mi nie udzielił pomocy,
wnet by moja dusza zamieszkała [w kraju] milczenia.
18 A kiedy myślałem: «Moja noga się chwieje»,
wtedy mnie podtrzymała Twoja, Panie, łaska!
19 Gdy w moim sercu pełno było niepokojów,
Twoje pociechy przyniosły mi radość.
20 Co z Tobą ma wspólnego nieprawy trybunał,
który wprowadza ucisk wbrew Prawu?
21 Choć czyhają na życie sprawiedliwego,
chociaż potępiają krew niewinną,
22 na pewno Pan będzie mi obroną
i Bóg mój dla mnie – opoką schronienia.
23 A tamtym odda za ich niegodziwość
i wytraci za własną ich złość,
nasz Pan Bóg ich wytraci.