Etyka Starożytnej Grecji a Etyka Współczesna Jednym z podstawowych pytań etyki jest pytanie o sens i cel ludzkiego życia. Czy istnieje cel jednaki dla wszystkich istot ludzkich, uniwersalny, najwyższe dobro do osiągnięcia którego dążymy? Jeżeli istnieje, jak postępować, by go osiągnąć? Na czym polega moralne życie? Oto pytania, które stawiają sobie ludzie od czasów najdawniejszych do dzisiaj.
(...) Powyższa treść to tylko część artykułu. Aby przeczytać całość i uzyskać dostęp do źródeł należy się zalogować
Artykuły w pełnej wersji dostępne są tylko po zalogowaniu.
Jerzy-Porwol
Może ja temat etyki (moralności) nieco „spłycę” w odniesieniu do ciągłego znacznego przewartościowania (nawet o 180 stopni). Ten co kiedyś (nawet wcale niedawno) był postrzegany negatywnie (donosiciel, karierowicz, dorobkiewicz, spekulant, oszust, manipulant, kłamca, …), aktualnie często przedstawia się go w jak najbardziej pozytywny sposób (z poczuciem obywatelskiego obowiązku dla dobra społecznego, dla innych, kreatywny, przedsiębiorczy, zachowujący się dyplomatycznie, …).
Natomiast osoby kiedyś postrzegane jako pokrzywdzone przez negatywne zachowania innych, aktualnie często kwalifikuje się jako mało inteligentnych, czy wręcz wyśmiewa jako…”naiwnych frajerów”.
To z mojej strony wskazanie tylko takich „małych kontrastów” z tym co było nieetyczne kiedyś, a teraz (współcześnie) jest kreowane, jako „w jak najlepszym porządku”. Taki kierunek porównań można by jeszcze odnieść do wielu innych zmian w negatywnym/pozytywnym postrzeganiu różnych zachowań w różnych okolicznościach czasowych.
Przemysław
masz dużo racji
Aleksandra
Ja myślę podobnie jak Jan, że definicje etyki we współczesnym świecie pewnie się różnią od siebie w zależności od środowiska i wyznawanych wartości. Moje dziecko na lekcjach etyki w 2 klasie robiło kwiatki z papieru na gazetkę szkolną bo pani poprosiła, innego czasu na to nie miała. I luz 😀
Przemysław
@radoslaw-kordowski zapraszam do lektury
Jan
Uważam, że etyka tak dziś (etyka współczesna) jak i w przeszłości jest różnorodna, jest bowiem uwarunkowana od nurtów światopoglądowych, różnych filozofii życia. Przykładem może być stosunek do ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Dla etyki chrześcijańskiej sprawa jest oczywista – życie bezwarunkowo jest wartością, którą należy chronić. Z drugiej strony etyka wypływająca z hedonistycznego podejścia do życia (hedonizm – pogląd, doktryna, uznająca przyjemność, rozkosz za najwyższe dobro i cel życia) dopuszcza ingerencję z naturalny początek i koniec życia jako nie tylko prawo, ale także jako czyn moralnie uzasadniony, np. skróceniem cierpień. Przypuszczam, że ów drugi nurt etyki chrześcijańskiej nie nazwałby współczesną, raczej średniowieczną. Ale ja nie musze się z nimi zgadzać, dla mnie ona nadal dziś jest etyką żywą, a więc współcześnie masowo stosowaną.
Łukasz
podejście hedonistyczne uważasz za filozofię średniowieczną?
Jan
Nie! To ów drugi nurt, czyli podejście hedonistyczne uważa etykę chrześcijańską za średniowieczną a nie współczesną.
Łukasz
aaa no tak 🙂 Zresztą średniowiecze jest bardzo niedoceniane, chyba trudno dzisiaj sobie wyobrazić tamto myślenie, gdy wszystko było przepojone Bogiem, Bóg był centrum, nie człowiek.
@przemek89 świetny wartościowy tekst
Przemysław
THX Twój też bardzo ciekawy
Aleksandra
Tylko jakim Bogiem przepełnione to średnowiecze? Ja dziękuję za takie przepełnienie jak u Templariuszy, Krzyżaków, przepełnienie na stosach, krucjatach i takie inne. Jak to Jezus powiedział? „Wielu będzie takich, którzy będą krzyczeć Panie mój a ja powiem, że ich nie znam”
Aleksandra
Ja zrozumiałam, że nurt hedonistyczny dominujący we współczesnym świecie etykę chrześcijańską uznaje pewnie za średniowieczną 😉
Przemysław
a wy co myślicie o współczesnej etyce ?