Wielu ludzi uważa, że bez UE nie istniejemy. Że bez UE będzie ogromna bieda w Polsce. Uważają, że do tego momentu doszliśmy tylko dzięki jej pieniądzom. Nie widzą zagrożenia albo są gotowi je ponieść, ponieważ ceną dalszej obecności w UE jest całkowita utrata suwerenności i wcielenie w federację europejską.
Niektórzy wciąż pamiętają biedę sprzed lat. Czasy, kiedy wielu brało towar na tzw. Zeszyt. Młodzi zaś urodzili się już, kiedy byliśmy w UE. O poprzednich czasach słyszą od własnych rodziców, często zbyt wyolbrzymione. Ponieważ może było biednie, ale mogliśmy na siebie liczyć. Każdy każdego znał. A teraz każdy jest wpatrzony tylko w siebie. W swój świat. Staliśmy się egoistami.
Polska nie miała wiele szczęścia. Ledwo co udało się wywalczyć niepodległość po 123 latach, to wybuchła II wojna światowa, którą wbrew temu co nas uczą, przegraliśmy. Przegraliśmy, ponieważ zostaliśmy w Jałcie zdradzeni. Oddano nas w ręce stalina w imię pokoju. Zostaliśmy poświęceni.
Istnieliśmy na mapach, ale nie byliśmy suwerenni. Rozwijaliśmy się powoli, ale wszystko rozkradano.
Mało kto sobie uświadamia, że gdyby nie wpływy radzieckie, gdyby nas nie zdradzono, to byśmy byli w innej formie. Unia nie byłaby nam do niczego potrzebna.
Niesprawiedliwe jest więc twierdzenie, że tak wiele zawdzięczamy UE. Ona sama nie jest instytucją charytatywną.
Niestety ale wypożyczyliśmy naszą polską duszę UE, a teraz zależy czy odsprzedamy ją definitywnie. Do nas zależy wybór, czy poświęcimy naszą suwerenność do cna.
Wielu myśli, że jeśli Tusk odejdzie, to wszystko wróci do normy. On jest tylko narzędziem, mackami, które sięgają do Polski. Ale głową są Niemcy i Bruksela. Nie zniszczy się całkowicie choroby, lecząc tylko objawy. Trzeba sięgnąć do źródła, uciąć łeb hyrze, inaczej macki się odrodzą w postaci innych agentów, choroba powróci. Należy wyjść z UE. Nie ma odwrotu. Jest tylko nasza niepodległość i suwerenność albo podległość i brak suwerenności. Bycie poza Unią albo w UE. Nie ma innych dróg.