Nie wiem, ile razy bym ten film oglądała, nigdy mi się nie znudzi. Ma on w sobie taki urok, że za każdym razem jestem wzruszona w tych samych momentach. To przede wszystkich zaleta wspaniałych aktorów i ich talentu aktorskiego.
Znachor film który jest emitowany przy każdym święcie. Umiejętnie też pokazuje różnice między elitą, a biednymi ludźmi. Elitą, która uważa się za lepszą od innych… Elitą, która żyje w jakiejś bańce… W iluzji że ma większe prawa niż biedota.
Oglądając dziś ten film, pomyślałam sobie, że może czasy od momentu napisania książki a potem jej zekranizowania się zmieniły, ale podziały społeczne pozostały te same, a wręcz nawet się zwiększyły. Teraz też elita żyje w tzw. bańce i myślą sobie, że mogą upokorzyć chorych starszych ludzi, kupując ich głosy ziemniakami. Ta elita idzie na np. Met galę ubrana w tak drogie suknie, że starczyłoby nam na rok życia i przy tym pokazuje takie zepsucie. Jednego roku pewną panią trzeba było nieść, bo nie była w stanie przez swoją suknię wejść po schodach. Jak trzeba być pustą osobą, aby robić z siebie osobę niepełnosprawną? Ogromnym kontrastem przy Met gali jest np. ludobójstwo w Gazie, głód dzieci. Szkoda tylko że bojkot tych pustych celebrytów trwa chwilę, a potem mija przy nowej plotce. Różnica jest jednak ta, że kiedyś elitą się było z racji urodzenia, dziś to my poniekąd tworzymy tą elitę poprzez kupowanie płyt, biletów w kinie, teatrze, na koncert itd.. My też uczestniczymy w wyborach i stawiamy danych polityków na piedestał.
Ci celebryci żyją w takiej bańce, że nie wiedzą, jak żyją zwykli ludzie. Nie rozumieją, że nawet biedota ma swoją godność. Myślą, że jak rzucą ziemniakami, to padniemy z radości przed nimi na kolana, aby całować im z wdzięczności stopy! Oni nie ubraliby się w ubrania z tzw. sieciówki. Dla nich zamyka się cały sklep. Prowadzą życie, które my zwykli ludzie nie jesteśmy w stanie pojąć, ponieważ stoimy niżej w hierarchii.