Kiedy wrócił tusk do polityki, wróciła wśród niektórych chęć, aby była kara śmierci dla zdrajców. Jak za dawnych czasów.
Dlaczego jestem przeciwniczką kary śmierci?
1) Ponieważ jest nieodwracalna. Łatwo się pomylić. Nawet sędziego można nastraszyć, przekupić. Można dorobić dowody. I nie takie już były przypadki, że do więzienia trafili ludzie niewinni. Przy karze śmierci nie cofnie się błędu.
2) Jako katoliczka, chrześcijanka nie mogę popierać kary śmierci. Nie zabijaj.
3) Istnieje ryzyko, że poprzez karę śmierci dany polityk pozbywałby się przeciwników politycznych. Stałoby się to realne, gdyby w jego ręku była prokuratura. Widzimy wendetę jaką dokonuje tusk na politykach PiS.
4) Kiedy myślę o karze śmierci, przypominają mi się dwie historie, które naprawdę się wydarzyły. W USA, jak wiemy, jest kara śmierci. Raz skazano na karę śmierci 14letniego czarnego chłopca, bo podobno krzywdził dzieci. Kiedy wykonywali wyrok, musieli dać mu coś do podwyższenia na fotel, bo był zbyt niski. Książką na której go posadzono to była Biblia. A potem ktoś po jakimś czasie przeprowadził ponownie śledztwo. Okazało się, że chłopiec był niewinny, a posądzono go ze względu na kolor skóry.
Druga opowieść, to historia gangstera, który miał na swoim sumieniu wiele ofiar. W więzieniu nawrócił się i zaczął nauczać młodych ludzi głównie tych ze slumsów, aby tak jak on nie wpadli w złe towarzystwo i nie poszli w stronę kryminału. On wiedział, że jak się już w to bagno wejdzie, to nie wyjdzie. Pomógł wielu młodym ludziom. Ludzie pisali petycje, aby cofnięto mu wyrok kary śmierci. Mógłby przecież dożywotnio siedzieć w więzieniu i dalej pomagać młodym ludziom, zagrożonych że pójdą w stronę przestępstwa. Jego śmierć nie przyniosłaby żadnego pożytku, a odwiedzenie młodych ludzi ze złej drogi już tak. Niestety wyrok został wykonany. Tych petycji nie wzięli w ogóle pod uwagę, a było ich naprawdę, naprawdę wiele.