Tak się zastanawiam nad ograniczoną wyobraźnią Lewicy. Na siłę chcą walczyć o równouprawnienie, graniczące aż z absurdem, bo szkodzą kobietom i to ja mówię, właśnie kobieta z urodzenia i poczucia wewnętrznego I jak słyszę w ich ustach słowo „ministra” to aż mnie mierzi. Czy nie mogli wymyśleć coś bardziej spolszczonego? Policjant – policjantka, nauczyciel – nauczycielka, urzędnik – urzędniczka itd. Dlaczego więc jest minister – ministra? Nie lepsze było wprowadzić minister – ministerka? Owszem dalej toi dziwnie brzmi, bo nie jest człowiek przyzwyczajony, ale przynajmniej jest polska końcówka -ka. Naprawdę tu zalatuje aż PRL kiedy się takie dziwadła wymyśla. I czy oset ma się obrazić, że nie jest nazwany różą?