W Warszawie postawiono barak… taki powiększony barak dla budowlańców, który ma pełnić funkcję Muzeum sztuki nowoczesnej. I ktoś opublikował prace, które zostały tam wystawione.
I moje pierwsze wrażenia.
Powiesili plakat z tekstem: „Po prostu uśmiechnij się i nic nie mów” – I to prawdziwy obraz tego, jakich ludzi oni potrzebują. Uśmiechniętych idiotów, którzy nie otworzą ust. Będą niemi na to, co się dzieje wokół, na to co robią Polsce i Polakom.
Kolejna praca. Człowiek kutas. Powinien być Srający kutas. Sprowadzili człowieka tylko do potrzeb fizjologicznych. Piep… i srania. Oto ich wartości. Żadnej duchowości. Czystości. Po prostu potrzeby fizjologiczne i fizyczne.
Interesujące, że przenieśli pomnik przedstawiający przyjaźń polsko – radziecką. Czy ktoś tęskni za armią czerwoną i ZSRR?
I patrząc też na inne prace, to zaczęłam się zastanawiać, czy nie powinnam im wysłać swoich prac z liceum, które wyglądały o wiele lepiej. Mogę nawet teraz machnąć pędzlem, rozłupać jakiś kawałek skały. Ale to byłby zbyt duży wysiłek. Może powinnam zaopatrzyć się w płótno, nasrać, a oni to wystawią jako bliźniacze dzieło do Człowiek kutas.
Przyznaję się, że nie znam się na sztuce. Ale jeśli sztuką jest Człowiek kutas, to ja wolę się nie znać, nie patrzeć na to. Brakuje tam oczywiście waginy, ale może jeszcze ktoś nie opublikował tego w internecie.