Przyznam, że zawiodłam się szczególnie posłem Jakubiakiem. To że politycy głosują dalej za pomocą obywatelom Ukrainy, wcale się nie zdziwiłam. W końcu pod tym względem wszyscy są zgodni i wola narodu nie ma znaczenia.
Jednak pan poseł Jakubiak na słowa krytyki tłumaczy się, że jak przyjdzie czas, to będzie głosować przeciwko. To ogromna część narodu pyta, kiedy przyjdzie ten czas? Kiedy dziura budżetowa będzie stąd po USA? Ile my zdołamy wszystko finansować? Nie mamy budżetu z gumy.
Pan poseł Jakubiak tłumaczy się, że to była ustawa PO. To czy pan poseł Jakubiak nie pomyślał, że to pułapka PO, skoro potem i tak głosowała za dalszą pomocą, a wy razem z nimi?
I nie bawmy się, że wszystko przerzucimy na PO, jak oni wszystko zrzucają na PiS. Co to przerzucanie piłeczki? Taka gra?
To posłowie głosują i ponoszą odpowiedzialność za swój głos, a nie posła obok! Pomogliśmy Ukrainie, ile mogliśmy. Pomogliśmy najwięcej, a jak nam się odwdzięczono? Pan poseł Jakubiak chyba lubi, jak pluje się mu w twarz. Tak poczuli się Polacy po tym, jak potraktował Zelenski naszego prezydenta. Sam pan poseł Jakubiak o tym mówił, że on nawet naszemu prezydentowi życie zawdzięcza. Nie można jednego dnia mówić tak, a potem głosować przeciwko swoim słowom. Niech inni teraz pomogą, a nie tylko Polska. Jak nas Rosja zaatakuje, to Ukraina da złamanego grosza dla nas. Przyjmie nas? Proszę, oni nam nóż w plecy jeszcze wpakują. Przecież oni się upominają o nasze terytorium. Na to też się zgodzą nasi kochani posłowie od prawa do lewa? Zaczynam wierzyć już w teorie spiskowa, że Ukraina coś ma na naszych posłów.