@chicku Tak. Syzyfowe prace. Przyznam, że nie myślałam o Ukrainie, kiedy znalazłam ten fragment ale bardziej o Polsce. W tym fragmencie rzuca mi się w oczy to, ten strach na twarzy nauczyciela, ten szok na twarzy innych uczniów, kiedy kiedy on zaczyna po polsku recytować. Szok bo nie tylko mówi w języku polskim, ale recytuje po polsku tekst, do którego znajomości by się w tamtych czasach nikt nie przyznał. Szok i strach, ponieważ gdyby usłyszano go, wszyscy by zostali zamordowani. I niestety dalej będę przyrównywać do Polski, bo na naszych oczach polska historia, literatura, polscy bohaterowie są wycinani, zmieniani. Więc obecnie jesteśmy na nowo świadkami germanizacji, ale też ukranizacji, a my Polacy jak zwykle obudzimy się za późno. Już mamy ukraińską pocztę, przejętą polską fabrykę lodów, teraz powstają ukraińskie markety. Jest coraz więcej ukraińskich flag, wypierających nasze polskie. A niedługo usłyszymy od nich jak Irlandczycy od imigranta w ich kraju, że jak się nie podoba, to mamy wypierd… z kraju. Nasz prezydent klęka przed pomnikiem ukraińskim. A większości myśli Polaków jest o biednej Ukrainie, kiedy to Polska obraca się w ruinę, a Ukraina ma się dobrze, podczas wojny może bawić się w inwestycje. Podobno nawet ma być ukraińska kolej w Polsce, a Cargo z czasem przestanie istnieć albo stanie się niemieckie. Kiedy Polacy otworzą oczy? Pomogliśmy wystarczająco, trzeba walczyć teraz o Polskę, bo staniemy się rozdziobani jak kruki przez Niemcy, Ukrainę i Rosję.