(1): Na początku było Słowo. a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. (2): Ono było na początku u Boga. [Biblia Tysiąclecia II, J 1]
(3): Przez Nie wszystko się stało, a bez Niego nic się nie stało. To, co się stało (4): w Nim, było życiem. Życie zaś było światłością ludzi, (5): a światłość świeci w ciemności i ciemność jej nie ogarnęła. (6): Był człowiek o imieniu Jan, posłany przez Boga. (7): Przyszedł jako świadek, aby zaświadczyć o światłości i aby wszyscy przez niego uwierzyli. (8): Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości. (9): Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. (10): Na świecie było Słowo i świat przez Nie powstał, ale świat Go nie poznał. (11): Przyszło do swojej własności, lecz swoi Go nie przyjęli. (12): Tym zaś, którzy Je przyjęli, dało moc stania się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w Jego imię, (13): którzy nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga zostali zrodzeni. [Biblia Ekumeniczna, J 1]

Uczeń umiłowany przez Jezusa podał fakty w postaci skrótu w swojej ewangelii. Na początku i od początku spisał chronologię po grecku tego co umysł prawowiernego Izraelity rozumiał za początek. Jest to ubita treść, która będzie dookreślana później i to robi na podstawie życia Jezusa co uzupełnia relacje innych świadków wydarzeń. Jednak nie jest to odklejony przekaz, bo jak opisać Kogoś, kto nawiązując do Boga gdzieś po drodze wplata siebie i od którego bezpośrednio się uczysz? nie może to być relacja pozbawiona głębi. Co więcej początek istnieje w umyśle skończonym choć otwartym od momentu w życiu, kiedy został zauważony, może wcielany a słowami z w/w tekstu przyjęty (w. 12). Samo powracanie po wielokroć do początku jest więc naturalne człowiekowi w ogóle a nie jest tylko egzotyką żydowską czy starożytną. Jezus na początku występuje w postaci greckiego Logosu, tu przetłumaczonego jako słowo, gdzie indziej np. jako mowa, wyraz, w sumie wyrażenie Boga. Język przekazuje więcej ciągiem dalszym. Stworzenie z księgi Rodzaju jest równoległym tekstem jak to Bóg na początku lub z początku odnosząc się jakoś do hebrajskiego stworzył niebo itd. Od kiedy ułożono księgi z Genesis na początku, Exodus dalej i dalej pozostałe aż do proroków pomniejszych nie można mówić, że się jakoś zaczęło, jakoś poszło co jest już byle jakie. Przybył On i wszystko się zmieniło, Bóg, Jezus, Duch czy inne wyrazy objawienia człowiekowi prawdy. Kiedy wiemy, że żyjemy bo ma to sens, istnieje układanka, znaki i droga. Wyjaśnia to brak i istnienie tła, bieli i czerni, dobra i zła a w środku tego my ludzie skłonni do wyboru.
Nazwijmy go Janem, inni zwali zanurzycielem, baptystą. Człowiek wyróżnił się tym, że go zauważyliśmy, prorok „bez siódmej klepki” jeśli czytają to ludzie normalni tzn. upadli, podnieśli i poszli dalej. Wiem, bez piątej klepki brzmi dosadniej. Ten był jednak bardziej niż 5 ale do 7 doskonale nie pasował. Johanan syn Zeh, któremu brakował kuzyn po ciotce Marii. Miriam nie odegrała tu swojej roli, bo nie o krew, ciało czy o ludzką wolę tu chodzi lecz narodzenie z Boga. Przez przyjęcie tego, który przyszedł, wyrażenie Boga, którzy w to wierzą tzn. ufają Mu. O to chodzi.

Ode mnie. Jestem uczniem, po przyjęciu Go w moje osobiste zrozumienie, żyję już inaczej. Miałem kiedyś potrzebę przeczytania Biblii i widać efekty. Potem znowu powroty i studia. Klasyczny uczeń spisuje spostrzeżenia, chętnie to robię, mam nawet chronologię podobnych historii i to w wersji kompilacji pierwowzoru czyli czterech ewangelii, na margines wyciągnąłem przemyślenia, własne klucze. Książka euangelion:
https://www.facebook.com/kosciolposzukiwany
i jest nas więcej, więcej świadectw życia tylko nie mamy ram, które by szufladkowały.