-
jesienne wspomnienie…
Listopad, skromny w kolory, ogołocony z bogactwa złotej jesieni, przykryty zaledwie dymami i mgłą, jest dla mnie na wskroś melancholijny. To właśnie ten szary minimalizm daje niesamowitą przestrzeń dla mojej wyobraźni i tęskniącego stale za czymś nieuchwytnym serca.
Pod liśćmi szytymi z brunatnego aksamitu, głęboko w ziemi, za horyzontem zdarzeń czeka wielki, nieodkryty, cudowny świat 🍂inne prace na http://www.obrazymonikiwitek.com
![]()
9 Komentarzy-
-
-
-
-
![Zdjęcie profilowe Monika]()
O, znam tylko jednego człowieka urodzonego w listopadzie: mojego tatę 🙂 Ja też jestem listopadowa dziewczyna, ale bardziej mentalnie 😉
-
-
![Zdjęcie profilowe Monika]()
ale pomyśl, ile życia w sobie skrywa! I jakim jest żywiołem, kiedy się burzy… A jego widok jest majestatyczny i przywodzi na myśl nieskończoność. No ale ja jestem zakochana w oceanie, to mi się nie przegada hi hi 😉
-
Piękny
Sliczny